De oorlogsideologie in Oekraïne en Israël

Bron:  Thierry Meyssan 
Voltaire Netwerk, Paris 5 maart 2024

De oorlogen in Oekraïne en Gaza lijken meer op elkaar dan je zou denken, tenminste als je hun geschiedenis kent. De oorlog in Oekraïne begon niet met de Russische militaire operatie, maar met de bloedbaden in de Donbass, terwijl de oorlog in Gaza niet begon met de Al-Aqsa Flood, maar 75 jaar eerder met de Nakba. Uiteindelijk delen degenen die verantwoordelijk zijn voor beide oorlogen dezelfde ideologie.

Ook in andere talen: Deutsch ελληνικά English 
Español français italiano Português русский

Over het algemeen wordt in elke oorlog gedefinieerd wie “wij” zijn en wie “zij” zijn. “Wij” zijn Goed, terwijl “zij” Slecht zijn.

Westerse leiders verklaren dat oorlog op zich slecht is, maar beweren dat oorlog vandaag onontbeerlijk is vanwege de agressie van Rusland en Hamas. Ze zeggen dat Rusland, of beter gezegd zijn president Vladimir Poetin, ervan droomt om onze bezittingen in beslag te nemen en ons politieke systeem te vernietigen. Na de inval in Oekraïne zal hij Moldavië en de Baltische staten binnenvallen en vervolgens verder westwaarts oprukken. Hamas, aan de andere kant, is een haatdragende sekte die begint met het verkrachten en onthoofden van Joden uit antisemitisme en zal doorgaan met het binnenvallen van het Westen in de naam van zijn religie.

Opgemerkt moet worden dat Israël en de Verenigde Staten werden gesticht door hun legers, de Haganah en het Continental Army. De overgrote meerderheid van de huidige politieke leiders maakte carrière in het leger of bij de inlichtingendiensten. Maar zij zijn niet de enigen, want Xi Jinping is ook een voormalig soldaat en Vladimir Poetin een voormalig officier van de Sovjetinlichtingendienst (KGB).

Je vraagt je af wat de fantasieën van het politieke Westen voedt en hoe ze ons ervan weerhouden de werkelijkheid te begrijpen. Rusland viel Oekraïne net zo min binnen als Frankrijk Rwanda. Moskou en Parijs stopten de massamoorden op Oekraïners in de Donbass en op de Rwandese Tutsi’s. Beiden werden gedreven door hun “verantwoordelijkheid om te beschermen” en voerden resoluties van de Veiligheidsraad uit. Palestijnen verkrachten en onthoofden geen mensen voor hun plezier, ook al behoren sommigen van hen tot een geheim genootschap dat dat wel doet. Ze vechten niet tegen de Joden uit antisemitisme, met uitzondering van de historische tak van Hamas, maar tegen het apartheidssysteem waarvan ze het slachtoffer zijn.

Misschien is de eerste eigenschap van collectieve blindheid het uitwissen van onze eerdere misdaden: het waren de “democratieën” van de Verenigde Staten en leden van de Europese Unie die de omverwerping van de gekozen Oekraïense president, Viktor Janoekovitsj, in 2014 organiseerden. Het waren Duitsland en Frankrijk die de akkoorden van Minsk ondertekenden om vrede te garanderen voor de Oekraïners in Donbass (2015), maar nooit van plan waren om ze uit te voeren en ze, volgens de bekentenissen van kanselier Angela Merkel en president François Hollande, gebruikten om Oekraïne te bewapenen tegen Rusland. Volgens het Tribunaal van Neurenberg is deze schending van ons woord en onze handtekening de ernstigste van alle misdaden, de misdaad “tegen de vrede”.

Op dezelfde manier is het de “grootste democratie in het Midden-Oosten”, Israël, die meter voor meter, door bezetting en onteigening, het grootste deel van de Palestijnse gebieden heeft gestolen die zijn vastgesteld in Resolutie 181 (1947) van de Veiligheidsraad.

Of misschien is het wel andersom: onze collectieve blindheid stelt ons misschien wel in staat om onze volgende misdaden te begaan. In dat geval moeten we niet verbaasd zijn dat we proberen de Russische economie kapot te maken en Rusland tenslotte terug te sturen naar het Stenen Tijdperk. Evenmin moeten we verbaasd zijn over toespraken waarin wordt opgeroepen tot de etnische zuivering van geografisch Palestina en, tenslotte, de verdrijving van een miljoen Palestijnen.

Benjamin Netanyahu en Volodymyr Zelensky staan stil bij Babi Yar, waar 33.000 Joden werden afgeslacht door de nazi’s en hun Oekraïense collaborateurs. De hypocrisie van de ceremonie is duidelijk: het gedenkteken is toegankelijk via de Stepan Bandera Laan, genoemd naar de “Providnyk” (leider) van de Organisatie van Oekraïense [Integrale] Nationalisten.

Deze conflicten gaan niet over grondstoffen, maar over grondgebied. Sinds 1917 hebben de Oekraïense integrale nationalisten van Dmytro Dontsov voortdurend soevereiniteit opgeëist over het anarchistische Novorossia van Nestor Makhno en de bolsjewistische Donbass en de Krim. Weliswaar werden deze gebieden door de Oekraïense Nikita Chroesjtsjov bij Sovjet-Oekraïne gevoegd, maar Kiev kan zich niet op de recente geschiedenis beroepen om ze als de zijne op te eisen. Op dezelfde manier hebben de revisionistische zionisten van Vladimir Ze’ev Jabotinsky sinds 1920 soevereiniteit opgeëist over heel Palestina, en uiteindelijk over de Egyptische Sinaï, Libanon, Jordanië en Syrië – kortom, alle gebieden van de “Nijl tot de Eufraat”. Natuurlijk bestond het oude koninkrijk Jeruzalem slechts uit de stad en haar voorsteden, maar daarmee kunnen ze de geschiedenis niet aanvoeren voor al deze veroveringen.

Er wordt vaak gezegd dat de leeftijdsopbouw bepalend is voor de agressiviteit van staten. Staten met een meerderheid aan jongeren tussen de 15 en 30 jaar zouden van nature tot oorlog geneigd zijn. Maar dit is noch in Oekraïne, noch in Israël het geval. Sterker nog, het is Palestina en niet Israël waar de bevolkingsopbouw tot oorlog zou kunnen aanzetten.

De ideologische kwestie is waarschijnlijk het belangrijkst. Dmytro Dontsov en zijn handlanger Stepan Bandera hebben de Oekraïense strijders verheerlijkt als erfgenamen van de Zweedse Vikingen, de Varegues, die de “Moskovieten” moeten afslachten om te kunnen feesten in Walhalla. Vandaag de dag is het de “Witte Führer”, Andriy Biletsky, die het bevel heeft gevoerd over de troepen van de Azov-divisie in Mariupol, de 3e aanvalsbrigade in Bakhmut/Artiomovsk en recentelijk in Avdeyevka/Avdiyevka. Op dezelfde manier heeft Benjamin Netanyahu, zoon van de privésecretaris van Vladimir Jabotinsky, niet geschroomd om de Palestijnen te vergelijken met de oude Amalekieten. Met andere woorden, ze moeten allemaal worden uitgeroeid zoals Jahweh gebiedt, anders zal hun ras weer opstaan tegen de Hebreeën. Zodoende heeft de IDF systematisch alle universiteiten en scholen in de Gazastrook vernietigd en 30.000 burgers afgeslacht onder het mom van de strijd tegen Hamas.

Dmytro Dontsov vormde al in 1923 een alliantie met Adolf Hitler, d.w.z. voordat deze aan de macht kwam, en werd vervolgens een van de beheerders van het Reinhard Heydrich Instituut dat verantwoordelijk was voor het uitvoeren van de Endlösung van Joodse en zigeunerkwesties. Vladimir Jabotinsky, die in 1922 een verbond had gesloten met Dontsov, richtte in 1935 met de hulp van Duce Benito Mussolini de Betar-kaderschool op in Civitavecchi (Italië). Hij kreeg niet de kans om een belangrijke rol te spelen in de Tweede Wereldoorlog, want hij stierf in augustus 1940. Er kan absoluut geen twijfel bestaan over het feit dat de Oekraïense integrale nationalisten het nazisme aanhangen en de revisionistische zionisten het fascisme.

Bovendien vinden we de territoriale redeneertrant van fascistische en nazi-regimes terug in het huidige toespraken van de Oekraïense president Volodymyr Zelensky en die van de Israëlische premier Benjamin Netanyahu. Terwijl de presidenten van Rusland en Palestina, Vladimir Poetin en Mahmoud Abbas, herhaaldelijk benadrukken dat ze hun volkeren verdedigen.

Topfoto: De Israëlische delegatie van Benjamin Netanyahu en de Oekraïense delegatie van Volodymyr Zelensky. Tussen hen in zweeft de herinnering aan de fascistische alliantie van Vladimir Jabotinsky en Dmytro Dontsov.


• Lees voor meer informatie over het integrale nationalisme van Dmytro Dontsov:
« Wie zijn de Oekraïense integraal-nationalisten? », door Thierry Meyssan, Voltaire Netwerk, 15 november 2022.
• Lees voor meer informatie over de revisionistische Zionisten van Volodymyr Jabotinsky :
« De sluier eraf: de verborgen waarheden van Jabotinsky en Netanyahu », door Thierry Meyssan, Voltaire Netwerk, 23 januari 2024.
en« De “Conferentie voor de overwinning van Israël” In Jeruzalem bedreigt Londen en Washington », door Thierry Meyssan, Voltaire Netwerk, 13 februari 2024.